Een stadswoning en stadstuin zoals iedereen ze wel kent

beperkt in breedte en achteraan volledig ommuurd.
Speciaal hier waren de hoogteverschillen, doordat het vloerniveau van de woning (nulpas) boven het tuinniveau lag, waardoor je zelf in alle tuinen kon kijken, maar zelf ook niet rustig in je keuken kon werken, of op je terras zitten. Zien en gezien worden!

Omdat een tuin het verlengde van de woning vormt, en om vlot op het terras te geraken, werd er besloten om het terras toch gelijk met de vloerpas te leggen.
De zijkanten werden volledig ingegroend met klimplanten om inkijk te vermijden, maar ook om het groen tot binnen in huis te brengen.
Door een van beide muren met vogelnestkastjes te voorzien, kan je ook van binnen genieten van het leven in de tuin.

Omdat de terrassen behoorlijk wat oppervlakte van de tuin innemen (25-30%), werd er gewerkt met open gegalvaniseerde metalen roosters, wat een gevoel van openheid geeft, maar hierdoor kon de zone onder het terras ook beplant worden met schaduwplanten (bv varens) waardoor je toch een groen gevoel krijgt.
Bijkomend voordeel was het kattenluik dat zo toegankelijk bleef richting kelder.

Achteraan de tuin werd er nog een tweede terras voorzien met pergola, aansluitend op het bestaande tuinhuis dat mee ingegroend werd.

In het centrale gedeelte van de tuin werd het bestaande grasveld vervangen door een mengeling van bloemen en struiken, met een klaterende waterpartij.
Tussen beide terrassen werd een pad in loopstenen voorzien, maar de kruipplanten zelf zijn ook deels beloopbaar. Op die manier werd het onderhoud tot een minimum beperkt, terwijl we wel kunnen genieten van een gevarieerd beeld doorheen alle seizoenen.
Een groene oase temidden de stad!